Οι δείκτες του ρολογιού
που κρέμεται στον τοίχο
χτυπούν αδυσώπητα
κάνοντας την παρουσία
του κόσμου καταλυτική
Τικ –τακ, τικ –τακ, τικ -τακ
Έτσι βιώνει την ύπαρξη
του κόσμου
όποιος ζει
μόνος με τον εαυτό του
την πνικτική ηρεμία
του κλειστού δωματίου
Βιώνει τους μονότονους
χτύπους του ρολογιού
ως την παρουσία
μιας νεκρής αιωνιότητας
χωρίς αρχή και χωρίς τέλος....
Αυτός είναι αδιάψευστα
ο ρυθμός του κόσμου
που υπάρχει χωρίς εμάς
και για μας…
Μετρώ τους χτύπους
της καρδιάς μου
με τους χτύπους του ρολογιού
Διακρίνω ασυμμετρίες
Κι είναι αυτές που δίνουν
το ρυθμό της ζωής μου
Αυτή η απόκλιση
από τους ρυθμούς
του πραγματικού κόσμου
είναι η πηγή της έντασης
που νιώθω μέσα μου.
Μια αξεπέραστη ένταση
που έχει γίνει
ρυθμιστικό στοιχείο της ζωής μου
Μάης 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου